Το άγαλμα (A estátua)

Χθες μεσάνυχτα και κάτι κατηφόρισα
Xthes mesanyxta kai kati katiforisa
Ontem, meia noite e pouco, eu desci
στην μικρή την πλατεΐτσα που σε γνώρισα
stin mikri tin plateitsa pou se gnorisa
até a pequena praça na qual eu te conheci
Κάποιο άγαλμα που μ’ είδε με θυμήθηκε
Kapoio agalma pou m’eide me thymithike
Uma estátua que me viu lembrou de mim
και τον πόνο μου να ακούσει δεν αρνήθηκε
kai ton pono mou na akousei den arnithike
e não se negou a escutar a minha dor

Και του μίλησα για σένα και για μένανε
Kai tou milisa gia sena kai gia menane
E eu falei para ela de você e de mim
και τα μάτια του βουρκώναν και όλο κλαίγανε
kai ta matia tou vourkonan kai olo klaigane
e os olhos dela se encheram d’água e não paravam de chorar
Του ’πα για το φέρσιμό σου και για τα άλλα σου
Tou’pa gia to fersimo sou kai gia ta alla sou
Falei pra ela do seu comportamento e de outras coisas
τα ασυγχώρητα τα λάθη τα μεγάλα σου
ta asygxorita ta lathi ta megala sou
dos seus grandes erros imperdoáveis

Κι ύστερα με πιάσαν θεέ μου κάτι κλάματα
Ki ystera me piasan Thee mou kati klamata
E depois disso, meu Deus, chorei tanto
που με βρήκανε κουρέλι τα χαράματα
pou me vrikane koureli ta xaramata
que o amanhecer me viu esfarrapado
Με το άγαλμα ως το δρόμο προχωρήσαμε
Me to agalma os to dromo proxorisame
Com a estátua fomos até a rua
μου εσκούπισε τα μάτια και χωρίσαμε
mou eskoupise ta matia kai xorisame
que me enxugou os olhos e partimos

Música pedida pela amiga Marilene Kermizidis, a quem muito agradecemos!